4.10.2011

«ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΧΡΕΩΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΟΧΩΡΑΣ»

Χθες βράδυ έκανα μια βόλτα στα μαγαζιά της παραλίας. Ένας – δυο επιχειρηματίες είναι  γνωστοί. Κοινή διαπίστωση ότι έχουν χτυπηθεί αλύπητα- πέρα από τα «τοπικά βρομόνερα» (πραγματικά και …μεταφορικά)- από τα «απόνερα» της «χρεωκρατίας».
«Κοίτα εδώ στο Βαθύ οι περισσότεροι κάτοικοι  είναι μισθωτοί και Δημόσιοι και  Ιδιωτικοί: Στρατιωτικοί, Εκπαιδευτικοί, Νοσηλευτές, Εμποροϋπάλληλοι. Οι πρώτοι έχασαν το 40% της αγοραστικής τους δύναμης και πάνε για άλλα. Οι άλλοι, όσοι δεν απολύθηκαν και όταν …πληρώνονται,  ζουν με αυτό τον φόβο.  Οπότε ακόμα και να μείνουν νηστικοί, αν μπορούσαν,  θα το έκαναν  για να έχουν κατιτίς για τις δύσκολες μέρες.  Και ο ένας καφές θεωρείται πλέον …ενοχικό καταναλωτικό πάθος!  Απολύσαμε και τον τελευταίο υπάλληλο, δουλεύουμε 15 ώρες μόνοι μας και πάλι δεν βγαίνει! Περιμένουμε τη «θεία από το Σικάγο»…. που είναι να’ ρθει με τα Κρουαζιερόπλοια, για να μην τα κλείσουμε μαζικά..»
Άλλο στοιχείο της κατάστασης είναι «το έμφραγμα στο Νοσοκομείο Σάμου», όπως μεταδίδουν τα τοπικά ΜΜΕ.  Ανεξάρτητα από τις διαφωνίες διοίκησης- εργαζομένων για  το πόσο «θανατηφόρο»  είναι αυτό, είναι κάτι που παραπέμπει στο γενικότερο κλίμα της των κοινωνικών υπηρεσιών της χώρας. Επίσης, ας προσθέσουμε και τον προϋπολογισμό των μηδενικών νέων έργων στον ενιαίο Δήμο Σάμου.
Ας  δούμε τώρα και την άλλη πλευρά του νομίσματος, όπως σταχυολογείται από τον τύπο, για να μην θεωρήσετε  ότι υιοθετούμε «γραφικότητες»:  Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας πουλάει λίμνες για να μπορέσει αυτή πρώτη να έχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Επίσης ο μέσος Γερμανός Εργαζόμενος θα έχει για δέκατη (καλά ακούσατε) χρονιά μειώσεις στον πραγματικό μισθό του, ενώ και εκεί υπάρχει ακόμα περαιτέρω μείωση του Κοινωνικού Κράτους!
Τα λεφτά κάπου μαζεύονται, που πάνε;  Που πάνε όταν σε όλες τις Πολιτείες εφαρμόζεται απίσχναση, αλλού στις Παθολογικές κλινικές και αλλού-καλή ώρα εδώ- στις Χειρουργικές; Αναλόγως  των συνηθειών του κάθε ασθενούς…
Όλοι πλέον, έστω και αν δεν το ομολογούν ξέρουν ότι είναι άδικο. Εντάξει φταίνε οι Πολιτικοί, οι κακοί Συνδικαλιστές, οι καρτοκινητοί Καταναλωτές, το ότι δεν παράγουμε τίποτα, παρά μόνο πουλάμε από ένα καφεδάκι μέχρι «αέρα κοπανιστό». Αλλά κάπου δεν μπορεί, θα υπάρχουν σύνδεσμοι σε όλα αυτά.  Το νιώθουμε!
Όπως καλή ώρα εδώ που μας δάνειζαν απλόχερα για να μπορούμε να αγοράζουμε …απλόχερα όλοι μας (από την Ψωροκώσταινα μέχρι την θεία -Κωστούλα). Από πανάκριβους εξοπλισμούς και ολυμπιακά έργα μέχρι το δέκατο τρίτο κινητό μας.  Και αυτά πέρα από τα … «μίζενς». Μας δάνειζαν για να γράφουν συνέχεια πανωτόκια, να φουσκώνουν τα ενεργητικά τους και να κάνουν limit up στα χρηματιστήρια και εδώ να κινείται λίγο το χρήμα για να δουλεύουμε γκαρσόνια ή stagers  και να ξεχνάμε την μιζέρια μας…
Ξέρουμε ότι το χρέος δεν είναι αληθινό, είναι άδικο, αλλά φοβόμαστε. Το ίδιο κεφάλαιο που έστηνε τις «ΜΙΖΕΝΣ» και τα Υποβρύχια, στο ίδιο αυτό κεφάλαιο χρωστάμε. Όλοι οι λαοί.
Το ξέρουμε ότι το χρέος είναι άδικο, γιατί το ένα σπιτάκι που έχτισε το ένα παιδί ενός γονιού ισοσταθμίζεται από τα δέκα χρόνια υποαπασχόλησης και φυτοζωίας του αδελφού του. Γιατί δεν ήρθε τώρα η φτώχια, απλά τώρα μας πιάνει όλους…
Έτσι το ένα παιδί κάποτε θα αναγκαστεί να πουλήσει  το σπιτάκι για ένα πιάτο φαί και το άλλο παιδί θα δεχτεί να δουλέψει για μια μπουκιά.  Τότε θα ξαναρχίσει το πανηγύρι: Ξανά limit up στο τίποτα. Και ω του θαύματος να η …ανάπτυξη.
Το ξέρουμε ότι είναι άδικο, αλλά φοβόμαστε ότι δεν μπορούμε να αντισταθούμε.  Ίσως γιατί δεν βρέθηκε ακόμα μια Φιλική Εταιρεία που να πείσει  ότι έχει μια «αόρατο αρχή». Ναι ! μόνο μια «αόρατος αρχή» κάποτε στάθηκε ο συλλογικός «μύθος» μιας Επανάστασης.
Όταν κατάφερε το αντικειμενικό να καθρεπτιστεί σε μια πειστική υποκειμενική αλήθεια για μεγάλες ομάδες ανθρώπων.
Εμάς μια - μία τάξη (πέρα από τους σύγχρονους «Μαυραγορίτες») έναν  - ένα λαό θα μας χρεοκοπούν εντελώς.
Για να τελειώσει το πείραμα και να μάθουμε τι γίνεται «όταν θα έχουμε να χάσουμε μόνο τις αλυσίδες μας» Επανάσταση, «Επανάστασις» ή  «Ζούγκλα»;
Mε εκτίμηση
Τσουκνίδα Αγριόχορτου

Δεν υπάρχουν σχόλια: